„Nach den vorangegangenen Alben “Felicy” (2013) & “Sunny Day” (2013) wuchten TRUPA TRUPA mit “++” ihren dritten Langspieler raus, der stimmungsgeladenen Noise Rock eröffnet, welcher zudem über Elemente aus dem Britpop, der Klassik & dem Blues verfügt, wodurch die Gdańsker (im Gegensatz zu vielen anderen Interpreten in dem Genre) sehr eigenständig rüberkommen.
„De Poolse groep Trupa Trupa uit het mooie Gdańsk wordt in 2009 opgericht. Het is met recht een indieband, want ze brengen alles in eigen beheer uit en weten daarmee toch hun luisteraars te bereiken. De diverse leden zijn beïnvloed door muziek die uiteenloopt van 60-er jaren psychedelica en folk tot cold wave, garagerock en noise.
„Tym, co przykuwa uwagę przy pierwszym spotkaniu z zespołem jest oryginalna nazwa. Jak wyjaśniają członkowie zespołu, miała oddawać cyrkowo-funeralny charakter ich muzyki. Moim zdaniem ten zabieg udał się znakomicie.
Trupa Trupa z LP w rankingu indywidualnym 20 najlepszych polskich płyt alternatywnych wydanych w Polsce w latach 1995 – 2014 według Przemysława Guldy. Więcej informacji na stronie www.muzyka.onet.pl
„Tomik wierszy Grzegorza Kwiatkowskiego to zbiór dwudziestu dwóch tekstów. Z pozoru wydają się one ze sobą niezwiązane. Pośpiesznie można by powiedzieć o nich, że zostały dobrane całkiem przypadkowo. Jednak ich głębsza lektura i konfrontacja z tytułem zbiorku obala takie refleksje. Wszystkie wiersze łączy brak tytułowych emocji. Zamiast nich dominuje smutek, pesymizm, gorycz…
„gdyby to było przerysowanie / albo estetyczna zabawa / ale: odcięto jej głowę tępą piłą / i nikt nie wie, gdzie została pochowana” – czytamy w wierszu Dora Drogoj, ur. 1923 zm. 1941. Gdyby poproszono mnie o wytypowanie krótkiego fragmentu z wierszy autora czterech już tomów poetyckich (Przeprawa, Eine Kleine Todesmusik, Osłabić, Radości), który miałby przybliżyć czytelnikowi charakter tej idiomatycznej, specyficznej poezji, to podałabym ten właśnie cytat.
„Muzyka Trupy Trupa (trudno o pełniejszą życia nazwę, prawda?) ujęła mnie od pierwszych sekund. Każdy nałogowo konsumujący muzykę zna takie uczucie: słucha czegoś wcześniej sobie nieznanego i “kupuje” to natychmiast. Gęba śmieje się od ucha do ucha. I, co zrozumiałe, próbuje tę muzykę odnieść do czegoś, co już zna. Te tropy czasem są oczywiste, innym razem nie całkiem.
Radości wśród 10 najlepszych książek 2013 roku według Pawła Brzeżka z magazynu O.pl: Pozostając w obszarze liryki, zestawienie to chciałbym uzupełnić zbiorem poetyckim, który ukazał się najwcześniej z tutaj wymienianych, a mianowicie już w styczniu 2013 roku. Radości Grzegorza Kwiatkowskiego tworzą niekończący się dialog z przeszłością, oddają głos tym, których życie uciszyło, na których martwych twarzach, w opozycji do ironicznego tytułu zbioru, radość nie gości.
Radości oraz ++ zostały nominowane do nagrody Splendor Gedanensis. Uzasadnienie nominacji: „Poeta, muzyk. Laureat Nagrody Splendor Gedanensis za rok 2011. Jego wydany w 2013 roku przez wydawnictwo Biuro Literackie tom poetycki Radości jest uznawany za najlepszy w dotychczasowym dorobku Autora oraz za jedną z najważniejszych pozycji poetyckich wydanych w ubiegłym roku w Polsce. Jako muzyk, w minionym roku wraz z zespołem Trupa Trupa nagrał w gdańskiej Synagodze płytę ++ , która zyskała bardzo pozytywne recenzje krytyków muzycznych w kraju i za granicą.”
Slave Magazine poleca ++: „Trupa Trupa is our new discovery. Definitely music we dig at Slave. For fans of garage, cold wave or noise. Full album and their new video on our blog. Don’t miss out.” Więcej informacji na stronie www.slavemag.com