Skip to content

Kategoria: Trupa Trupa

Więcej na trupatrupa.com.

Recenzja Headache – Screenagers

„Ile czasu potrzebuje zespół, aby wyklarować swoje brzmienie? Rok? Dekadę? Trzy albumy, pięć, a może dziesięć? To oczywiście pytanie retoryczne, a odpowiedź uzależniona jest od czynników dyspozycyjnych każdego rozpatrywanego przypadku. Ale nie przypadkowo zadaje je w kontekście recenzji nowego albumu najpopularniejszej Trupy z Gdańska.

Recenzja Headache – Gazeta Wyborcza

„Gdy ma się w składzie utalentowanego organistę, przestery na gitarach, a także sympatię do lat 60., to łatwo utkwić w przewidywalnej stylistyce. Trójmiejski kwartet Trupy Trupa gardzi łatwizną. Ich trzecia płyta “Headache” jest dojrzała, różnorodna i pełna atrakcyjnych kompozycji (a klawiszowiec grywa na gitarze).

NTS Radio

Piosenki z albumu Headache zostaną wyemitowane 30 marca w NTS Radio w audycji DON’T TRIP Margarity Louca.

11008602_10155238248510104_6159102216333558288_n

Recenzja Headache – 7 ottobre

„Si chiamano Trupa Trupa vengono dalla Polonia e hanno appena pubblicato Headache. Il disco conta undici brani cantati in inglese e musicati sulla scorta di un rock psichedelico che ricorda i Beatles più acidi e i Radiohead più avversi al mainstream.

Radio TOK FM

Piosenki z albumu Headache zostaną wyemitowane 21 marca w Radiu TOK FM w audycji Między Słowami Kamila Wróblewskiego. 

The Four Oh Five / New Music

„Wherever you are in the world: good morning, good afternoon, good evening, good night. It is time for your 5 a day. One day, the UK government said, “You should eat 5 portions of fruit or veg[etables] per day.” Turns out you should probably eat more than that.

Recenzja Headache – Indiestyle

„Het is tegenwoordig salonfähig om met een diepe frons en enig aplomb te poneren dat “gitaarmuziek” op zijn retour is. Alles is al gedaan, iets origineels brengen is onmogelijk. Pientere recyclage is de enige oplossing, de post-ironische knipoog als hoogst mogelijke vorm van creativiteit.

Recenzja Headache – Popmoderna

„Trudno w Polsce o muzykę dla ludzi dorosłych. Zdominowała ją młodzież w bojówkach, która od lat powtarza jedną i tę samą frazę o tym, jak to pokutujemy za to, że żyjemy. Obok niej stoi banda nawiedzonych onanistów produkujących wielogodzinne progresywne plumkania gitarowe.