“Grzegorz Kwiatkowski (rocznik 1984) w tomiku „Przeprawa” ukazuje czytelnikowi świat ludzkiego upodlenia, nadziei topniejącej z upływem lat, lęku i osiągnięcia w pełni wolnego, nieskrępowanego życia. Dyskretnie szepcze, wzniecając potrzebę buntu niczym „rzeka w okresie powodzi” (powódź).
Kategoria: recenzje
Recenzja w Wyborczej
“Gdański poeta Grzegorz Kwiatkowski wydał właśnie swój debiutancki tomik poetycki “Przeprawa”. To tomik bardzo mocnych wierszy. Dawno nie było w polskiej poezji kogoś, kto operuje tak brutalnymi środkami. W jednym z wierszy ktoś gwałci papieża, inny to pełne seksualnej energii opowieści z obozu koncentracyjnego, w następnym wspomnienia o zmarłej babci zaprawione są fizjologicznym brutalizmem.
Karol Maliszewski o Przeprawie
“Mieć z czymś przeprawę (w dzieciństwie i wciąż), a uczestniczyć w przeprawie, to nie jest to samo. Konsternacja czytelnika bierze się z uświadamiania sobie tej różnicy. Bohater mimo traumatycznych doświadczeń jeszcze wierzy w możliwość przeprawy na drugą stronę większego sensu, spójnego losu. Tu pisanie wierszy czemuś wyraźnie służy i w czymś bierze udział. Kwiatkowski jest ponad grą słów. Wyczuwam wiarygodne rozdarcie i prawdziwe szukanie.”
Józef Baran o Przeprawie
“Niektóre wiersze Kwiatkowskiego – ostre, zaskakujące, wieloznaczne i wyrafinowane intelektualnie. Na swój sposób urzekają mnie swoją drapieżnością.”
Lech Majewski o Przeprawie
“Grzegorz Kwiatkowski jest nowym głosem w poezji polskiej. Jego wiersze cechuje duża dramaturgia i zadziwiające połączenie ekspresji z prostotą wyrazu.”
Marcin Orliński o Przeprawie
“Swoim debiutanckim tomem wierszy Grzegorz Kwiatkowski próbuje dopisać kolejny rozdział do wielkiego nurtu kontestacyjno-awangardowego w najnowszej poezji polskiej. Na celownik wziął to, co prawdopodobnie najbardziej go uwierało: sposób, w jaki różne narracje (dyskurs chrześcijański, reportaż, powieść sensacyjna…) oddziałują na język codzienny. Ironia, balansująca często na granicy patosu, miesza się tu z czystą liryką i choć chwilami Kwiatkowski sam daje się ponieść podejmowanym w ten sposób wątkom, przedstawione przez niego światy prześwietlają się wzajemnie, tworząc interesującą przestrzeń różnych rozwiązań.”