Kategoria: Trupa Trupa

++ typowana jako jedna z 10 najlepszych polskich płyt roku w rankingu Gazety Wyborczej przez Roberta Sankowskiego, Jędrzeja Słodkowskiego i Przemysława Guldę. Więcej informacji na stronie www.wyborcza.pl

++ na 2 miejscu w rankingu 13 najlepszych płyt 2013 roku według portalu wp.pl. Więcej informacji na stronie  www.muzyka.wp.pl

„Zastanawialiście się kiedyś, jak brzmiałaby muzyka nagrana do najlepszego polskiego horroru? Kto podjąłby się tego wyzwania i skomponował materiał, po którym ciarki przebiegają po plecach z prędkością geparda i intensywnością stada słoni? Niespodziewanie szybko możecie dostać odpowiedź na powyższe pytania. Wystarczy, że odpalicie krążek zespołu Trupa Trupa.

„Jednym z najciekawszych aspektów kultury muzycznej jest dla mnie rozwój i przemiana artystów. Szczególnie interesujące w tym wypadku są zespoły: zderzenia charakterów, z trudem wypracowane kompromisy, albo czasem wręcz przeciwnie, dyktatura jednej osoby.

„Mocno rozpoczyna się płyta ++ zespołu Trupa Trupa. Bez znieczulenia i choćby próby przygotowania na nadchodzącą treść, zostają wykrzyczane słowa: „And Everybody, and Everybody, and Everywhere I Hate”, później pojawia się muzyka oparta głownie na klawiszach wygrywających jakąś katarynkową melodię. Całość tworząc atmosferę nierealności jest niezwykle teatralna.

„Od indie, przez krótkie wycieczki w stonery spod znaku Queens of the Stone Age, aż po noisowe sprzężenia. Surowe, brudne gitary, ciekawie punktująca takty perkusja oraz świetne użycie analogowych klawiszy współgrają ze sobą, tworząc wciągającą i żywiołową całość.”

„O ile ich koncert na tegorocznym OFF Festivalu mogę zaliczyć do przyzwoitej wizytówki, tak zmiana scenerii na przyciemnione wnętrze katowickiego Jazz Clubu Hipnoza okazała się dla zespołu (a może przede wszystkim słuchaczy) zbawienna.

„Devo ammettere di non essere mai stato troppo attento alla scena underground polacca eppure, proprio quest’anno, finisco per imbattermi in un paio di perle veramente niente male, considerando che, vado a memoria, prima di loro per me la musica polacca era, al massimo, le colonne sonore di Franz Waxman o le composizioni di Chopin.