Jakub Orzeszek: W twoim wierszu mandala z Eine Kleine Todesmusik jest pewien obraz, który nie daje mi spokoju – bardzo plastyczny i zmysłowy, a zarazem absurdalny. W „mieście G.” w piwnicy „pani S.” podłogę przebija „czarne źródło”. I nagle ludzie zaczynają się zachowywać dziwnie. Kobieta jak w transie zrywa religijny medalik i naciera się mazią. Gdy maź przelewa się z domu na zewnątrz, przechodnie stają jak manekiny. Zwierzęta w zoo napierają na ogrodzenie. Co tu się właściwie dzieje? Co to za źródło?
20 lutego 2023