Skip to content

Posts

Recenzja na łamach Migotań Przejaśnień

“Poezja Kwiatkowskiego zachowuje swoją odmienność poprzez epatowanie skrajnościami – estetycznie, językowo. Momentami emocjonalność zaczerpnięta z dewaluowanego kinderyzmu, czasami celowo nie pozbawiona legastenii, ośmiesza ukonstytuowany świat wartości, aksjologię dorosłości i chwilową stabilizację. Ontologia Kwiatkowskiego przy całym bagażu turpistycznej wyobraźni z konfrontacją z rzeczą w tej książce najważniejszą – fenomenem śmierci – potrafi być poważna, piękna, mądra.

Stypendium Fundacji Grazella

“Wczoraj w siedzibie krakowskiej Akademii Muzycznej wręczono stypendia Fundacji Grazella im. Marii Anny Siemieńskiej. W tym roku laureatami stypendium zostali: Marcin Kowalik (malarstwo), Jan Kalinowski (muzyka) i Grzegorz Kwiatkowski (literatura).”  Szczegóły tutaj

Laureaci Nagrody Miasta Gdańska

“Pianistka Małgorzata Walentynowicz, poeta Grzegorz Kwiatkowski, plastyk Maciej Salamon oraz muzyk Adam Darski to tegoroczni laureaci Nagrody Miasta Gdańska dla Młodych Twórców w Dziedzinie Kultury.” Szczegóły tutaj

Recenzja w Gazecie Świętojańskiej

“W cyklu Poeci Wielkiego Miasta święto, bo za takie uważamy zawsze dobry tomik poezji. Grzegorz Kwiatkowski to jeden z największych, co najmniej trójmiejskich talentów poetyckich od lat. Grzegorz Kwiatkowski, 25-latek pretendujący do miana głosiciela prawd objawionych rozgrywających się w człowieku. Kusiciel i prowokator przyjmujący tryb humanistycznego warunkowania wartości. Kolekcjoner myśli, słów i szeptów, uważny kontestator, sprawny filozof, zakotwiczony w konwencji dekadenckiej.

Recenzja w Gazecie Wyborczej

“Kwiatkowski nie ma litości, gdy wystawia na próbę mieszczańskie przyzwyczajenia czytelnika. Wkłada mu palec w świeżo zrobioną ranę i dłubie nim zawzięcie we wszystkie strony. Niedługo po znakomicie przyjętym debiutanckim tomiku “Przeprawa”, młody gdański poeta Grzegorz Kwiatkowski powraca kolejnym zbiorem. “Eine Kleine Todesmusik” to zestaw wierszy, do których przewrotny tytuł zdaje się pasować znakomicie: są z pozoru proste, czasem wręcz miłe i ciepło brzmiące, ale pod tym wszystkim zawsze czai się tytułowa śmierć.

Krecha

2 wiersze na łamach 9 numeru magazynu Krecha.